İstanbul Sayacı Sanatkarları Esnaf Odası Başkanı Müslüm Aykız; Sayacılık sektöründeki büyük kayıt dışılık için yardım beklediğini ifade ediyor. Bu meşakkatli mesleğin yoğun istihdamla ve emekle yürüdüğünü bu sebeple destek görmeleri gerektiğini dile getiriyor.
2019 yılında Konya’daki toplantının amacı neydi? Bu toplantıların gerisi gelecek mi?
Konya’da ki toplantıda gerek oradaki arkadaşlarımızın desteğiyle, Gaziantep, Adana, Kayseri, Konya, İzmir Manisa, Hatay, Antakya’da bulunan dernek başkanı arkadaşlarımızla, mesleğimiz açısından ilerleyen zamanlarda daha sağlıklı bir ortam oluşması, çalışma koşulları açısından daha sağlıklı üretimler yapmak için neler yapabiliriz diye toplantılarımızı gerçekleştirdik. İnsanlarımıza bu mesleği benimsetmek, yeni çalışanlarımıza bu güzel mesleği aşılamak için neler yapabiliriz? Bunları konuştuk. Sayacılık mesleğini geliştirmek, zenginleştirmek toplantıların amacı bu. Amacımız bu.
Öncelikli çalışmanız, talepleriniz neler?
Bizim önceliğimiz, öncelikle sağlıklı çalışma ortamlarımızın oluşmasıyla ilgili. Öncelikle çalışanlarımızın sosyal güvencesinin olması lazım. Çalışanlar öncelikle bunu talep eder. Sosyal güvencesinin olacağı bir yer ister. Kendi üyelerimizle yaptığımız görüşmelerde, kayıt dışı çalışılmasını istemiyorlar. Mesleğimizin güvence altına alınmasını, istikrarlı bir çalışma ortamında çalışılmasını düzenli bir ortamda üretim yapılmasını istiyorlar. Artık periyodik olarak zam almak istiyorlar. Artık bu TEFE -TÜFE oranına göre mi olur, diğer çalışanların maaş çizelgelerine göre mi olur bilemiyorum. Ayrıca iş kanununa göre belirlenen çalışma saatleri var aksi kararlaştırılmadıkça günde 7,5-8 saat olarak belirlenmiş. Bizim çalışma saatlerimiz nereden bakarsanız bakın 12-13 saat veya daha fazla. Dolayısıyla insanlar çocuklarını göremeden mesleği icra ediyorlar. Çocuklarda anne babasını göremeden büyüyorlar. Bunun içinde bizim çözüm önerimiz bir an önce bu mesleğin belli standartlara oturtulması.
Sayacılık ayakkabı üretiminin neresinde?
Sayacılık ayakkabı üretiminin yüzde 70’i demektir. Hatta bunu ben şöyle tanımlıyorum. Bizler ayakkabının mimarlarıyız.
5 binin üzerinde sayacı neden odaya kayıt olmuyor?
5 bin üzerinde ki sayacı aslında bunların yüzde 20’si ayakkabıcılar odasına kayıtlı, yüzde 30’u ticaret odasına kayıtlı, küçük bir kısmı yüzde 5’i bize kayıtlı, geri kalanı da tamamen kayıt dışı. Tamamen merdiven altı yani.
Bununla ilgili şunu söylemek isterim. Sayacılar odası olarak bizim üst kuruluşumuz İSTESOB. Bizde bu kaçak çalışanların denetlenmesi ile ilgili bir yardım talebimiz olacak.
Vergi levhası verilmeden önce kaydın talep edilmesi lazım. Ruhsat verilirken oda kaydının istenmesi lazım ki üye sayımız çoğalsın, kayıt dışı çalışanlar azalsın. Bir de şunu biliyorum ki: belediyeler geçici ruhsatlar vererek esnafımıza yardımcı olmaya çalışıyor. Kimseyi mağdur etmiyor. Ama burada bu verilirken de oda kaydının zorunlu hale getirilmesi meslekler açısından daha iyi olacaktır. Bunu bir duyuru olarak dile getirmek istiyorum.
Mesleğimiz üzerinde bir hayalim var. Projem var. Nasip olursa. İstanbul genelinde belli bölgelerde eğitimler düzenlemek istiyorum. İstihdam garantili olacak bu eğitimler ihtiyacı olan firmalara, atölyelere elemanda sağlamış olacak. İstanbul’da ayakkabıcılığın yoğun olduğu bölgelerde belediyelerimizden, kurumlardan talep edeceğiz. Mesleğimize daha iyi personel yetişmesi için eğitim vermek istiyoruz. Ayakkabının kalitesini ortaya çıkarmak için eğitime ihtiyacımız var.